Rococo

Inleiding en situeering.

De rococo is gesitueerd tussen twee 'grootse' tijden : Barok en Classiciteit. Op het eerste gezicht lijkt de rococo een regelrechte verderzetting van de barok. Dit geldt allereerst t.a.v. het aanvaarden van de verdeling in heren en knechten. De scheiding werd echter tijdens de rococo nog sterker dan bij de barok. De bovenlaag stelde zich kritischer op, waardoor de afstand tussen hen en de analfabetische onderlaag nog groter werd. Het feit van de principieel gescheiden zijn van de standen is duidelijk te merken aan de straatbeelden die de destijdse schilders ons nalieten. De rococo is echter een stijl waaraan een eigen ideologie ten grondslag ligt. De stijl is ontstaan in het begin van de achtiende eeuw als reactie op de vormelijke hofkunst. De oorsprong van de stijl ligt in de bouwkunst, toch deed hij ook spoedig zijn intrede in de beeldhouw-en schilderkunst. De rococo toont per land ook verrassende verschillen. Het is een schakel in de geestesgeschiedenis. Deze geschiedenis werd bepaald door de opvattingen van de mens rond o.a. volgende tegenstellingen: dood en leven, aarde en hemel, tijd en eewigheid, realiteit en fantasie, lichaam en geest, mens en God. De naam rococo is waarschijnlijk afkomstig van rocaille en coquille, de voor de periode zo kenmerkende schelpvormen. 

De algemene kenmerken van de rococo

In de periode tussen renaissance en impressionisme is de rococo volgens vele kunstliefhebbers de aantrekkelijkste stroming in de kunst. Toch gaat dit over ieders eigen mening. De moderne kritiek spreekt steeds over de charme, fantasie, esprit, gevoeligheid en ongedwongenheid van de rococo. In tegenstelling tot de barok en het 18e eeuwse classicisme is het amoreel en intuïtief, niet didactisch of intellectueel. De rococo wil voor alles behagen. Een gevoel voor stijl, voor elegantie, is hèt kenmerk van de rococokunst. De rococo was een kunst voor de hogere kringen en wordt gekenmerkt door de uit schelpachtige, asymetrische C- en S-vormige voluten ornamenten. De rococo is even grillig, dynamisch en overdadig als de barok maar bij de rococo lag het accent vooral op de uiterste verfijning van details, op geraffineerde schoonheid, sierlijke beweeglijkheid en speels luchtigheid. Alles wat licht reflecteerde, zoals edelmetalen, fonkelende stenen, glanzende zijde, spiegels en lakwerken waren de meest geliefde materialen om met te werken. In het rococo-tijdperk had de mens een grote liefde voor de natuur en de kunstenaars verwerkte dit ook in hun werken.

De haardracht 

Klik op onderstaande link om meer te weten te komen over de haardracht tijdens de rococo.

Bekijk daarna de afbeeldingen van de kapsels. 

Welk kapsel zou je graag namaken? Wat zou je hier allemaal voor moeten gebruiken? Hoe zou je hieraan beginnen? 

We gaan proberen deze kapsels na te maken tijdens de lessen dus denk hier voldoende hard over na. Noteer je antwoorden via het invulkadertje.

Kledij tijdens de Rococo

Bekijk bovenstaande afbeeldingen. Wat zie je aan de klederdracht.

Noteer hieronder de kenmerken van de kledij en de haardracht tijdens de rococo. Werk met kernwoorden.

Kunst

Hieronder zie je een video waarin de kunst van de Rococo besproken wordt. Probeer uit deze video de belangrijkste kenmerken van de kunst te herkennen.